نظم بین‌المللی پس از یک دوره شکست و قرار گرفتن در وضعیت «شبکه‌ای»، پس از بحران اوکراین و به دنبال آن جنگ غزه در حال حرکت به سمت نوعی «انجماد» و «تصلب» است. به عبارت دیگر در دوران جدید دولت‌ها دیگر نمی‌توانند در وضعیت «انفعال»، «بی‌طرفی» و حتی «موازنه مثبت» باقی بمانند بلکه باید میان یکی از بلوک‌های قدرت دست به انتخاب زده و شریک استراتژیک خود را انتخاب کنند. به عنوان مثال امارات و هند با تبدیل شدن به شریک دفاعی اصلی آمریکا نشان دادند که در سه گانه مسکو- پکن- واشنگتن قصد دارند تا همچنان در بلوک غرب باقی بمانند. تحولات این روزهای سوریه براساس منطق جدید حاکم بر نظام جهانی در حال تحقق است. در معادله تحمیلی اسرائیل- ترکیه به عنوان نمایندگان غرب در منطقه شرق مدیترانه، بشار اسد باید میان بقا در قدرت یا حذف از حیات سیاسی سوریه یک گزینه را انتخاب کند.