شاید بزرگ‌ترین نقطه ضعف راهبردی اسرائیل را بتوان تاکید بر «اشغالگری» و استعداد پایین این رژیم برای ایجاد دستآورد‌های راهبردی از کانال‌های دیپلماتیک دانست. تجربه جنگ ۱۵ ماه غزه نشان داد که اگر واحد سیاسی حجم بالایی از تی. ان. تی به اندازه دو بمب اتمی هم در باریکه کوچک پرتاب کند، فقدان سازوکار آلترناتیو و عدم ایجاد جایگزین سیاسی- امنیتی برای «فردای جنگ» سبب بر باد رفتن دستآورد‌های نظامی خواهد شد. در چنین شرایطی نیرو‌های الترا ارتدکس و راست‌گرایان افراطی در سرزمین‌های اشغالی هرگونه توافق آتش‌بس و صلح پایدار را رد کرده و خواستار بازگشت مجدد به باریکه غزه و از سرگیری جنگ پس از تبادل اسرا هستند.