به گزارش اکوایران، محمد آقامیری با اشاره به سابقه دفاع مقدس و وضعیت پناهگاه‌ها در آن زمان، گفت: در آن دوران، پناهگاه‌هایی در تهران ساخته شده بود که بخشی از آن‌ها بعدها به انبار یا کاربری‌های دیگر تبدیل شد و بعضی دیگر به دلیل اجرای پروژه‌های جدید جمع‌آوری شدند. در حال حاضر، عملاً فضای مشخصی به عنوان پناهگاه عمومی در سطح شهر تهران وجود ندارد. با این حال، برخی تأسیسات شهری نظیر ایستگاه‌های مترو یا پارکینگ‌های طبقاتی زیرزمینی قابلیت استفاده موقت به عنوان پناهگاه را دارند. ما در جنگ اخیر نیز از همین ظرفیت‌ها استفاده کردیم.
به گزارش ایسنا، رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران با تأکید بر لزوم پیش‌بینی سازوکار پدافند غیرعامل در ساخت‌وسازهای جدید، گفت: نگاه ما برای آینده این است که در پروانه‌های ساختمانی، به ویژه در مجتمع‌های بزرگ، فضایی به عنوان پناهگاه طراحی شود. این موضوع با آنالیز و طراحی خاص در حال پیگیری و اجرایی شدن است؛ البته در وضعیت فعلی، پارکینگ‌های عمیق می‌توانند نقش پناهگاه را ایفا کنند. برخی مجتمع‌ها تا منفی ۶ طبقه پارکینگ دارند که به نسبت عمق، فضای ایمن‌تری فراهم می‌کنند. در صورت اصابت غیر مستقیم، حتی پارکینگ‌های پیلوت و همکف هم می‌توانند مؤثر باشند، به شرط آنکه در معرض پنجره و شیشه نباشند.
رئیس کمیته عمران شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به لزوم طراحی و ساخت پناهگاه‌های شهری، گفت: طراحی‌های کلی برای ساخت پناهگاه در سطح شهر انجام شده و برنامه‌ریزی‌هایی نیز در حال انجام است تا فضاهایی در معابر و اماکن عمومی برای مواقع بحرانی پیش‌بینی شود. البته هدف از این اقدام آن است که اگر خدای‌نکرده وضعیت اضطراری پیش آمد، افرادی که در سطح شهر یا در فضاهای عمومی حضور دارند، بتوانند از این مکان‌ها استفاده کنند. در واقع باید یک نوع سرپناه فوری در معابر شهری برای مردم فراهم شود.
آقامیری ادامه داد: در افق آینده‌نگری مدیریت شهری نیز برنامه ما این است که در تمام پروژه‌های ساختمانی اعم از مسکونی، تجاری و اداری، فضایی به عنوان پناهگاه یا اتاق امن در نظر گرفته شود تا هر مجتمع ساختمانی در مواقع بحران بتواند از فضای امن خود بهره‌مند شود.
او با اشاره به نقش ایستگاه‌های مترو در جنگ اخیر افزود: در جریان جنگ ۱۲روزه، برخی از ایستگاه‌های مترو به عنوان پناهگاه معرفی شدند و در شب اول استقبال نسبتاً خوبی از آن‌ها شد، اما در شب‌های بعد استقبال کاهش یافت. البته باید توجه داشت که این ایستگاه‌ها به صورت تخصصی برای این منظور طراحی نشده بودند و امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی عمومی، آب و مواد غذایی پیش‌بینی نشده بود. در برخی شب‌ها، بین ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر از ایستگاه‌های مترو به عنوان سرپناه موقت استفاده کردند. به همین دلیل، برنامه‌ریزی‌هایی در حال انجام است تا ایستگاه‌های مترو به حداقل امکانات مورد نیاز از جمله سرویس‌های بهداشتی، آب آشامیدنی و مواد غذایی اولیه مجهز شوند.
عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه متروها به دلیل قرارگیری در عمق زمین قابلیت پناهگاهی دارند، اظهار کرد: در طراحی‌های قبلی، ایجاد سرویس‌های بهداشتی عمومی در ایستگاه‌ها به دلیل چالش‌های فنی و نبود اتصال به سیستم‌های فاضلاب شهری اجرا نشده بود، اما اکنون با تجربه جنگ اخیر، طراحی‌های جدیدی در دستور کار قرار گرفته است تا بتوان شرایطی برای استقرار این خدمات فراهم کرد. در کنار موضوع بهداشت، بحث ذخیره‌سازی مواد غذایی نیز مطرح بوده و قرار است حداقل اقلام مورد نیاز برای مواقع بحرانی در برخی فضاهای ایستگاهی ذخیره‌سازی شود تا در صورت بروز وضعیت خاص، در دسترس عموم قرار گیرد.
آقامیری با اشاره به تهدیداتی از جمله حمله پهپادی و ریز پرنده‌ها که نمونه آن در جنگ ۱۲ روزه مشخص بود، گفت: امروز دیگر نوع تهدیدات تغییر کرده است. استفاده از ریزپرنده‌ها و پهپادها با مواد منفجره کم، تهدیداتی است که عمدتاً برای طبقات بالای ساختمان‌ها خطرآفرین است. اما اگر کسی در فضای زیرزمینی یا پناهگاهی باشد، آسیبی نخواهد دید. بر همین اساس، پیشنهاد فعلی ما این است که شهروندان در شرایط بحران، از پارکینگ‌های منفی مجتمع‌های مسکونی به عنوان پناهگاه استفاده کنند. حتی یک طبقه زیر سطح زمین می‌تواند از شدت آسیب بکاهد، چراکه مواد منفجره پهپادها چندان قدرت تخریبی ندارند.
